Netwerkbedrijven hanteren momenteel tarieven op basis van de aansluitcapaciteit. Een basisaansluiting voor elektriciteit kost 19 euro per maand (tot 3×25 ampère, oftewel 17kW). Een iets zwaardere aansluiting van 3×35 ampère (24kW) kost ineens 69 euro per maand. Een prijsverhoging van 319%, bij 40% meer vermogen. De vervolgstappen in de tariefsopbouw geven zowel relatief meer ampères als minder tarieftoename. De tarieven zijn dan per stap ‘slechts’ 45%, 31% en daarna 24% duurder.
Onbetaalbaar
De kleinste stap van slechts 30 ampère additionele capaciteit is dus erg duur. Voor 7kW betaal je ruim 40 euro per maand extra. Dit zal vast ooit zo opgezet zijn om ‘grootverbruikers’ meer te laten betalen. Nu geeft dit echter ook bij normale consumenten een grote beperking. Zeker met het oog op all-electric huizen, auto’s die elektrisch gaan laden, zonnepanelen die veel terugleveren, etc., is een zwaardere aansluiting belangrijk. Het systeem is nu zo opgezet dat er een flinke financiële rem zit op de eerste verzwaring, waarmee bijvoorbeeld een slimme 22kW laadpaal al onbetaalbaar is gemaakt (11kW is daarmee de maximale laadsnelheid voor een consument).
Slimmere oplossingen
Met de steeds grotere pieken en dalen in de elektriciteitsproductie (de zon schijnt niet altijd en de wind waait niet altijd), zou het veel logischer zijn om het verbruik via de aansluiting veel flexibeler te laten verlopen. Een slimme 22kW of 43kW laadpaal kan immers zelfstandig kiezen om sneller of langzamer te laden. Bij een overaanbod van elektriciteit: sneller en goedkoper laden. Bij een tekort en dus hoog tarief: langzaam laden of tijdelijk uitstellen (mits dit de eigenaar goed uitkomt), of zelfs ontladen van de accu tegen vergoeding. Een netwerkbeheerder zou dergelijk gebruik juist moeten stimuleren. Het geeft minder piekbelasting op het net, en is daarmee een stabieler en goedkoper net. Op windrijke of zonnige momenten kan onze Renault Zoe al 43.000 Watt AC laden en dit zou dus juist bij een overvloed aan windenergie/zonne-energie goed kunnen passen. Het zou een goede verbetering zijn als de netwerkbedrijven de ‘CapTar’ structuur herzien en deze variabel, op basis van gebruik, maken. Er zijn dan immers meer mogelijkheden voor netwerkstabilisatie (een hogere leveringszekerheid) en het is daarom ook in het voordeel van de netwerkbedrijven. Een slimme elektriciteitsvoorziening is met de huidige structuur financieel simpelweg niet mogelijk. Tijd voor vernieuwing dus!